Historia szkoły




Jak podaje "Handbuch der Schulen in Gau Schlesien" z roku 1939,Tarnów Opolski liczył wtedy 2000 mieszkańców. W tej wsi znajdowała się wtedy siedmioklasowa szkoła o obowiązujących ośmiu latach nauki. Do niej uczęszczało 380-ciu uczniów. Miała ona siedem izb lekcyjnych oraz siedmiu nauczycieli i mieściła się w dwóch niedaleko od siebie położonych budynkach.W budynku, w którym znajduje się obecnie przedszkole, było pięć izb lekcyjnych, zaś w miejscu gdzie wybudowany został dzisiejszy budynek straży pożarnej - dwie. Jeszcze w czasie wojny szkołę zmieniono na ośmioklasową. Jednak do zakończenia wojny liczba uczniów i sal lekcyjnych nie uległa zmianie. Zaraz po zakończeniu II Wojny Światowej, we wrześniu 1945 roku powstała siedmioklasowa polska szkoła podstawowa, do której obowiązkowo uczęszczały dzieci w wieku od siedmiu lat. Jej siedzibą był jeden z dwóch istniejących przy ulicy Klimasa poniemieckich budynków szkolnych. Mieściło się w nim 5 izb lekcyjnych, w których uczyło się około 300-tu uczniów oraz trzy mieszkania dla nauczycieli. Drugi budynek został spalony.Po roku 1960 liczba uczniów stale rośnie, przybywa oddziałowi nauczycieli. W roku szkolnym 1960/1961 szkoła miała 226-ciu uczniów i osiem oddziałów. W roku szkolnym 1966/1967 wydłużono w Polsce obowiązek szkolny do ośmiu lat. Powstała ośmioklasowa szkoła podstawowa. W Szkole Podstawowej w Tarnowie Opolskim uczyło się wtedy 432 uczniów w piętnastu oddziałach. Stary budynek szkolny okazał się za ciasny. Nauka trwała od 8 rano do 19 wieczorem. Kierownik szkoły Józef Smolczyk, pracujący na tym stanowisku od 1960 roku nie miał zastępcy. Funkcję zastępcy pełniła społecznie jego żona, Anna Smolczyk. Od 1963 roku pan Józef Smolczyk zwracał uwagę władzom oświatowym i administracyjnym na konieczność budowy nowej szkoły z powodu małej ilości pomieszczeń lekcyjnych i dużej liczebności uczniów. Dwa lata, do września 1965 roku, trwały prace związane z lokalizacją, wywłaszczeniem i niwelacją terenu pod nową szkołę. Przesuwał się ciągle termin rozpoczęcia a tym samym i zakończenia budowy. Wreszcie, dzięki usilnym staraniom i osobistemu zaangażowaniu w sprawę budowy ówczesnego kierownika - Józefa Smolczyka, rok szkolny 1968/1969 mogli uczniowie powitać w nowej, dużej szkole. Była ona na tamte lata okazałym i funkcjonalnym budynkiem usytuowanym przy ulicy Kopernika.



Absolwenci Szkoły Podstawowej w Tarnowie Opolskim wraz z dyr. J. Smolczykiem i gronem nauczycielskim na tle budynku nowej szkoły


Nowe wyposażenie szkoły zostało zakupione jeszcze przed ukończeniem jej budowy i było przechowywane w prywatnych stodołach. W urządzenie szkoły zaangażowani byli wszyscy rodzice uczniów. W roku szkolnym 1973/1974 nastąpiła kolejna reorganizacja polskiego szkolnictwa. Szkoła w naszej wsi została przemianowana na “Zbiorczą Szkołę Gminną w Tarnowie Opolskim”. Likwidacji uległa Szkoła Podstawowa w Walidrogach, do której uczęszczali uczniowie klas I - IV. Dzieci starsze już dawniej dojeżdżały autobusem do szkoły w Tarnowie Opolskim. Zmieniono również poziom organizacyjny szkoły w Kosorowicach. Pozostawiono tam tylko klasy I - IV, natomiast pozostałe dzieci kontynuowały naukę w szkole w Tarnowie Opolskim, która liczyła wtedy 662 uczniów w 20 oddziałach. Po wybudowaniu Osiedla Zakładowego, gdzie wprowadziły się przeważnie młode małżeństwa, liczba uczniów i oddziałów jeszcze wzrosła.



szkoła w dniu dzisiejszym


W roku 1999 wprowadzono w Polsce reformę szkolnictwa. Od września 1999 roku mieszczą się w Tarnowie w jednym budynku szkolnym dwie szkoły: Publiczna Szkoła Podstawowa i Publiczne Gimnazjum. Wybudowana w latach sześćdziesiątych szkoła okazuje się znowu za ciasna. Wiele osób myśli o budowie nowego budynku gimnazjum. Jest to również największym marzeniem gimnazjalistów, nauczycieli a przede wszystkim dyrektora tarnowskiego gimnazjum, pani Jolanty Kasperek.


Małgorzata Nowak-Daniel
Henryk Kuźma
dziękujemy p. Annie Smolczyk za cenne informacje związane z historią szkoły

powrót do strony głównej